Richardshus. ÞEGAR VEIÐIHJÓLIÐ FRAUS.

Einu sinni sem oftar fór ég með hóp af börnum niður í fjöru að veiða á tanganum. Við fórum með hjólbörur og veiðistengur með tólf punda spúnum. Þetta var fallegur eftirmiðdags dagur og mikil tilhlökkun í hópnum. Við fórum, sem leið lá út að gamla bílskúrnum, niður brekkurnar og út á tangann. Tanginn skagaði út í sjóinn, með sendnum aflíðandi botni ,út í djúpið . Fram hjá tanganum lá ein af fiskigötunum inn í Eyjafjörð. Það var bæði spennandi  og yndislegt  að standa við sjávarborðið í góðu veðri í miðjum barnahópnum. Stengurnar voru útbúnar með girni á kasthjólum. Stundum vildi það til að saltið festi girnið saman, þá fraus á spólunni í kasthjólinu og girnið hætti að renna út. Einmitt þetta skeði. Ég bað drengina mína, sem stóðu   megin við mig að henda spúnunum langt út í djúpið, því þar væri veiði von, sem þeir gerðu. Eins og fyrr segir fraus hjólið  hjá öðrum drengnum og spúnninn hitti gleraugun mín, sem splundruðust á nefinu á mér. Ég sá svart og féll til jarðar, eins og hefði verið skotinn. Ég féll fram á hendur mínar og kraup í sandinum. Þetta var algjört óvilja verk. Ég byrjaði um leið að ákalla Drottinn í hljóðri bæn um hjálp. Börnin mynduðu hring utan um mig og Stefán Bergur Jónsson steig inn í hringinn , lagði hönd sína á höfuð mér og bað Jesús að lækna pabba. Vinstra augað fór að gráta. Ég fann tvær þunnar glerflögur koma sinn hvoru megin út úr vinstra auganu.Ég stóð upp , þakkaði börnunum og Drottni, svo fórum við aftur að veiða. Gerðum að fisknum og fórum heim með veiðina.Tengda foreldrar mínir voru þá í heimsókn hjá okkur hjónum. Tengdamóðir mín er hjúkrunarkona að mennt. Hún setti dropa af salt upplausn í vinstra augað á mér á klukkutíma fresti alt fram á kvöld. Þar sem við vorum bíl laus, um þetta leiti, fór ég hálfum mánuði síðar til augnlæknis á Akureyri og bað um hans álit á auganu. Hann hvað vinstra augað betra , heldur enn það hægra. Drottinn er góður við sína. HANS ER DÝRÐIN.